Kara günün kapkara gece yarısından süzülen karanlık.
Bir ay ışığı fısıltısında yayılan gül kokusuna mahkum şimdi
Bir gün doğumuyla kesilen,bir şebnem güzelliğinde gözyaşları
Bir umut ki yeniden yeşeren, filiz veren bir tomurcuk gibi sanki.
Gün bir başka güzel bakıyor tan yerinden.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
