Vakit Şiiri - Ali Topcuoğlu

Rüzgarın esişi
Yıldızların parlayışı
Canımın sıkılışı
Gitmek zamanı
Yürürüm karanlığın içine
Kurumuş yapraklar toprak üzerinde
Ayak selerini duyar
Ürperirim...
Girerim kapıdan usulca içeri
Elim dikkatsiz kedi gibi uzanır
Sönük lambanın ışığı tavana vurur
Sandalyede bedenim
Dağınık masa
Üzerinde eski resimler
Tamamlanmamış yazımlar
Bana seni hatırlatır yok yere
Yarısı dolu şişe
İçinde rakı
Eksik olmaz su yanında
Su karışık rakı doldurur
Dinlerim;
Bardak şefaf parıldar
Rakı akar su şarıldar
Değişiktir
Bu,ses beni oyalar
İçmem!
Daha vakit var
Saçlarım gelir aklıma
Fırçası takılır gözlerime
Siyahı geçip,
Beyazı seçmişler
Çeyrek asırlık saçlarım
İşte o an;
Yine tarifi olmayan sıkıntı
Vakit dedikleri kavram
Düşündürür beni
Çaresizlik gelir aklıma
Çare sandığım
Çaresizliği yaşadığım
Sevdam
Ve...
Bir nefeste bitiririm
Şifasına inandığım kadehleri
Çoğu zamanlar