Tam da bir şiir dökülecekti dilimden
Seher vakti irkildim, kalakaldım
Dur! dedi bir ses
“Sakın yazma, sakın konuşma”
Sustum.
Kalk dedi “şimdi, kapat kapıyı
söndür ışıkları, gir örtünün altına.”
Korkuyordum. Ne söylediyse yaptım.
Sonra kesildi ses. Titriyordum, terliyordum, ağlıyordum
Önce gözlerimi açtım, sonra örtüyü araladım
Güneş doğmamıştı, çoktan doğmalıydı
Karanlıktı, düşüncelerim bulanıktı
Durmuştu zaman, kayıptı mekân
Duraksadığım yerde, sustuğum anda kalmıştım
Vakit gelmiş, anlamıştım..
Kayıt Tarihi : 26.2.2021 03:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!