Kendi heycanlarımın üstüne düşmüş bir gölge gibiyim. Ağırım ,oysa ki hacmimde pek birşey etmiyordu. Zerre içinde zerre iken basıp geçmişim üstümden. Kelimelerin ,seslerin nizamı dağıldı, Satır sonuna koyduğum noktalar değersizlik kazandı . Oysa ki noktaların koyulduğu yer zerrede ki hacmime karşı bir başkaldırıydı . Ve virgüller , satır sonuna varmamak için direnirken benim yegâne dostlarım ,onlarda kayboldu. Ruhum irkildi ,kelâmıma nasipsizlik yapıştı . Tam da o vakit açıldı gök.. Gök açıldı âkin kelâm da dağıldı , ateşte söndü . Şimdi özenle giydiğim bu elbiseyi parçalayarak üstümden çıkarma vakti ..
Zeyneb İçliKayıt Tarihi : 12.12.2024 00:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!