Vakit Şiiri - Semina Morez

Nur topu gibi düşler büyütüp büyütüp
Toprağa verdik o düşler yaramaz dediler
Katil ruhlu kişiler, düşlerimi bile katlettiler
Sevdigim senide üzdüler
Bende saldım gönlümu gökyüzüne
Nefessizligimde ölmesin diye
Sök nefesimi en acıyan yerimden sıkarak
Çünkü ışık baki değil kaderimde
Bir sıkımlık canım kalmış Icim tükendi
Gece azap olmaktan cıktı
Artık günde boynuma dolandı
Vakit çember çizdi soluguma
Geçtikçe kesiliyor