Avrupa'da, yok oluyor, birçok vakıf eserimiz...
Gâvur, yerlebir ediyor; farzedip, bizim ser'imiz...
Biz burada onarırken, kâfirlerden kalanları;
Onlar, hiç kalmasın diyor, sizi andıran yerimiz...
Gâvurdan taraf yontuyor, aklımız ve keserimiz...
Gün geçtikçe artmaktadır, ÖZ RÛH'daki hasârımız...
Köklerimiz kurumakta, dimâğımız çürümekte;
Değişerek, gâvurlara benzemekte, basarımız...
Şuursuzca harcarken biz,vakti düşman yararına;
Bizans'ın rûhu hortluyor, el koyuyor TÜRK varına...
İçimizde hâin mi çok, yoksa enâyimiz mi çok; ?
Kâfir: yerim seni diyor, bakıp TÜRK'ün diyârına...
Tükürmeli gâvurların aklının kem ayârına...
Bir punduna getirerek; gâvur yıkar, biz, yaparız...
YURT'ta, ata mîrâsımız çürürken de, göz kaparız...
Akıl sır ermez aymazlık, çok fecî vurdumduymazlık;
Kendimize gelemezsek, artık, saptıkça saparız...
CENNETİMİZ'den olursak, düşün hele, ne yaparız...? ? ?
Kayıt Tarihi : 9.7.2008 14:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ulvi Ziya](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/09/vakif-eserleri-hakkinda-imgesiz-sozler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!