Vakıf Şiiri - Ali Boztepe

Yanıltmasın sükun içindeki sular
Yanıltmasın yolları sararmış adımlar
Haykıranları duymak adına susanlar
Kim suçlar hafızası yoktur diye gözleri
Bulanıktır, denizdir süzülen tüm sözleri
Bir köşesi olsun ister koca dünyada
Yaşatsın içinde güzelden hayalleri
Ah bu sarı yol, sararmış yol
Ağaçtan düşen üstüne basılmış yaprak
Ucu kırık aklına esir etmiş kalem
Israrcı, adı yok bir de ince kını
Soluksuz bırakır batmak sanrısı
Sıçratır yerinden rüyadan sahneler
Durmasın umuda mani kederler
Erken gelen kıyamet, beklenti ötesi
Geçsin asırlar, yaşar toprağa tabi olsa efendisi
Gelecek şimdi düzensiz, dikenli bir nefes
Kirlenir, parçalanır; ıslak avuçlar pastan, inattan
Oysa bilmez, bilemez dünyasında kaybolan
Geminin attığı demirdir okyanusta ağırlık yapan
Vakıf olmak için kimi zaman, durmaktır mühim olan...