Vahşet Ve Sonrası Şiiri - Devrim Dokdere

Anlıyorum ki

Ağlayacak analar
Dökerken göz yaşını bulutlar.

Kuruyacak çiçekler
Dünya çocukları gibi,
Onlarda susuz ölecekler.

Yakacaklar sokaklarımızı
Yeşil ağaçlarımızı
Yatalak analarımızı.

Kurtlanmış meyve sunacaklar
Acı söz isteyecekler bizden
Yetmeyecek dövecekler,
Bir bahaneylede öldürecekler.

Bereketimiz kaçtı diyecekler,
Eğmeyecekler başlarını
Utançlarından korkmayacaklar
Yakacaklar bugday tarlamızı.

Kurutacaklar nehirleri;
Göz yaşlarımızla
Yeniden dolduracaklar.
Sevinecekler
Mutluda olacaklar.

Biliyorum ki
Birgün son bulacak
bu zulüm,vahşet
Halklar kardeş olunca elbet..