Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Selam Necmi Ünsal.Ben bu sayfalarda şair bir hemşeri daha buldum.Işık zulmeti boğdu,boğmalı insanlık için boğmalı.Aynen katılıyorum.Kalemine sağlık.
Recep Uslu
Vahşet Sardı Yeri
Bir vahşet sardı yeri, toprak canından bezdi.
Adalet Kaf’da yaylar, zalim mazlumu ezdi.
Yağmur, istemez kurak topraklara hiç yağmak.
Gönül adamı deli, halkın gözünde ahmak.
Fukara görmez yemek, hep kuru ekmek yemiş.
Sofrada bereket yok, ağaçlar vermez yemiş.
Sabilerin ağıtı semada yankılanmış.
Rahmetin kesildiği an sanki bu zamanmış.
Bu zamanda güçlüler tepesinde güçsüzün.
Gözyaşları dinmiyor, yetim başlarda gözün.
Kız evlat doğurmaktan korkar olmuş analar.
Diri çocuk gömmekten bizar bezgin babalar.
Bu zamanda satılmış meta diye değerler.
Haysiyet ruha dargın, şeref atı eyerler.
Gece zulmetten bıkmış, der güneş artık doğsun.
Gitsin çağdaş cehalet, ışık zulmeti boğsun.
6 Temmuz 2004 Salı, Danimarka-Køge 23.17 *7+7
Necmi Ünsal
''yazan kaleme ve yürege selam olsun bu ne güzel siirdir böyle yüregimle alkisliyorum yüreginizi ellerimin yetersiz kalir saygilarimla hürmetler üstadim
Bir vahşet sardı yeri, toprak canından bezdi.
Adalet Kaf’da yaylar, zalim mazlumu ezdi.
Yağmur, istemez kurak topraklara hiç yağmak.
Gönül adamı deli, halkın gözünde ahmak.
Fukara görmez yemek, hep kuru ekmek yemiş.
Sofrada bereket yok, ağaçlar vermez yemiş.
Sabilerin ağıtı semada yankılanmış.
Rahmetin kesildiği an sanki bu zamanmış.
Bu zamanda güçlüler tepesinde güçsüzün.
Gözyaşları dinmiyor, yetim başlarda gözün.
Kız evlat doğurmaktan korkar olmuş analar.
Diri çocuk gömmekten bizar bezgin babalar.
Bu zamanda satılmış meta diye değerler.
Haysiyet ruha dargın, şeref atı eyerler.
Gece zulmetten bıkmış, der güneş artık doğsun.
Gitsin çağdaş cehalet, ışık zulmeti boğsun.
Sevgili hocam Yüce allah verdiği nimetleri bizden esirgememiş ama kullar nedense hep nankörlük ediyorlar çıkar uğrana ellerinden ne gelse onu yapmadan geri durmuyorlar dediğiniz doğru toprak bile canından bezdi Allah islah eylesin kalemine yüreğine sağlık bu ders niteliğindeki eser için teşekkür ederim sevgi ve saygılarımı sunarım hayırlı ramazanlar dilerim
sevgilerimle
Tuncay Akdeniz
Sevgili üstadım,Güzel yüreğine saglık.Bize bu harika eseri okuttugunuz için.Kutluyorum...Sevgi ve selamlarımla.
herkes görüyor , herkes yaşıyor............... ama herkes nerde bu dertte ... niye kabul edenelr devam ediyor ?
temalarınız saygı duyulacak türden... şiirlerinizde
tbr
Çizdiğiniz tablo bir vakıa...Neylersin ki belki de nasipsiz bir nesil olarak bu korkunç tablonun içindeyiz.Bu zifiri tablonun değişmesi için elimizden gelen mücadeleyi vermek durumundayız.
'Sen oradan kıracaksın zinciri ben buradan,
Bir gün mutlaka birleşecek ellerimiz...'
Bu güzel şiiriniz için tebrik ediyorum.
Ali Hışıroğlu
Oruç tutmak, sadece midenin aç kalması olmamalı..Beynimizden, kalbimizden,dilimizden, gözümüzden, kulağımızdan ve bütün azalarımızdan, aynaya baktığımızda yüzümüzü kızartacak ve vicdanımızı rahatsız edecek her türlü yanlışı atmakla gerçek anlamını ve değerini bulacaktır.
Şiirinizi ve Ramazanınızı Tebrik ediyorum.
Sayın Mehmet Tekeci,
saygıdeğer hocam
'' Vahşet Sardı Yeri '' başlıklı bu şiirime yazdığın yorum, pahası biçilemez enfes analizin için gönlümün derinliklerinden gelen en güzel hissiyatımla teşekkür ediyorum.
Yüreğimde mütena bir yeriniz var, bunu da bilmenizi istiyorum.
Mevlâ'm yar ve yardıcınız olsun.
Gerek şiir konusunda gerekse analiz hususunda oldukça fevkalade başarılı olduğunuzu görüyorum.
Başarı devamlı sizinle olsun ve
peşinizden koşsun.
Selamlar, hayırlı Ramazanlar........
Bu zamanda güçlüler tepesinde güçsüzün.
Gözyaşları dinmiyor, yetim başlarda gözün.
Çok anlamlı dizeler...kutluyorum..
Sevgiyle kalınız..
amin diyelim
sevgiyle
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta