Bir vahşet sardı yeri, toprak canından bezdi.
Adalet Kaf’da yaylar, zalim mazlumu ezdi.
Yağmur, istemez kurak topraklara hiç yağmak.
Gönül adamı deli, halkın gözünde ahmak.
Fukara görmez yemek, hep kuru ekmek yemiş.
Sofrada bereket yok, ağaçlar vermez yemiş.
Sabilerin ağıtı semada yankılanmış.
Rahmetin kesildiği an sanki bu zamanmış.
Bu zamanda güçlüler tepesinde güçsüzün.
Gözyaşları dinmiyor, yetim başlarda gözün.
Kız evlat doğurmaktan korkar olmuş analar.
Diri çocuk gömmekten bizar bezgin babalar.
Bu zamanda satılmış meta diye değerler.
Haysiyet ruha dargın, şeref atı eyerler.
Gece zulmetten bıkmış, der güneş artık doğsun.
Gitsin çağdaş cehalet, ışık zulmeti boğsun.
6 Temmuz 2004 Salı, Danimarka-Køge 23.17 *7+7
Necmi ÜnsalKayıt Tarihi : 4.10.2005 07:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Recep Uslu
Bir vahşet sardı yeri, toprak canından bezdi.
Adalet Kaf’da yaylar, zalim mazlumu ezdi.
Yağmur, istemez kurak topraklara hiç yağmak.
Gönül adamı deli, halkın gözünde ahmak.
Fukara görmez yemek, hep kuru ekmek yemiş.
Sofrada bereket yok, ağaçlar vermez yemiş.
Sabilerin ağıtı semada yankılanmış.
Rahmetin kesildiği an sanki bu zamanmış.
Bu zamanda güçlüler tepesinde güçsüzün.
Gözyaşları dinmiyor, yetim başlarda gözün.
Kız evlat doğurmaktan korkar olmuş analar.
Diri çocuk gömmekten bizar bezgin babalar.
Bu zamanda satılmış meta diye değerler.
Haysiyet ruha dargın, şeref atı eyerler.
Gece zulmetten bıkmış, der güneş artık doğsun.
Gitsin çağdaş cehalet, ışık zulmeti boğsun.
6 Temmuz 2004 Salı, Danimarka-Køge 23.17 *7+7
Necmi Ünsal
''yazan kaleme ve yürege selam olsun bu ne güzel siirdir böyle yüregimle alkisliyorum yüreginizi ellerimin yetersiz kalir saygilarimla hürmetler üstadim
Adalet Kaf’da yaylar, zalim mazlumu ezdi.
Yağmur, istemez kurak topraklara hiç yağmak.
Gönül adamı deli, halkın gözünde ahmak.
Fukara görmez yemek, hep kuru ekmek yemiş.
Sofrada bereket yok, ağaçlar vermez yemiş.
Sabilerin ağıtı semada yankılanmış.
Rahmetin kesildiği an sanki bu zamanmış.
Bu zamanda güçlüler tepesinde güçsüzün.
Gözyaşları dinmiyor, yetim başlarda gözün.
Kız evlat doğurmaktan korkar olmuş analar.
Diri çocuk gömmekten bizar bezgin babalar.
Bu zamanda satılmış meta diye değerler.
Haysiyet ruha dargın, şeref atı eyerler.
Gece zulmetten bıkmış, der güneş artık doğsun.
Gitsin çağdaş cehalet, ışık zulmeti boğsun.
Sevgili hocam Yüce allah verdiği nimetleri bizden esirgememiş ama kullar nedense hep nankörlük ediyorlar çıkar uğrana ellerinden ne gelse onu yapmadan geri durmuyorlar dediğiniz doğru toprak bile canından bezdi Allah islah eylesin kalemine yüreğine sağlık bu ders niteliğindeki eser için teşekkür ederim sevgi ve saygılarımı sunarım hayırlı ramazanlar dilerim
sevgilerimle
Tuncay Akdeniz
temalarınız saygı duyulacak türden... şiirlerinizde
tbr
TÜM YORUMLAR (25)