ağaçların yeşili gökte
bir ucu yerde
derelerin
tepelerin
yamaçların inatçı rüzgarları
sürükler insanı
bin türlü meraklarla
vahşen köyü
yiğit delikanlısını hazırlar
ne kadar yamansa
fırat’ın kamçılı akışı
bir o kadar da münbittir
toprak
fırat,sular tohumu
bekler ay ışıkları
ürün taşar
isyanı vardır dünyaya
sıkar yumruklarını
dağların koynunda
vahşen insanı
gırtlağında savşcı ruhu
yılmaz direnci
taştan çıkarır ekmeğini
vahşen insanı
zamana direnemez
atar kendini gurbete
adamı olmuştur artık
büyük şehirlerin
infilaklar yaşar
gün be gün
toprak bakışlı gaggoş
toprağını özler
toprak onu sever o toprağını
Munzur dağları uzakta
benim köyüm burada
vahşen suya bakar
ufukta kara gölge dağlar
yolcusuyum elbet
bu şehir günlerinin
bekle beni
ağın-şenpınar mahallesinin
güzel insanı..
Mustafa kaya
10.05.2005 / Çengelköy
www.mustafa kaya.net
Kayıt Tarihi : 10.5.2008 09:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elazığlı Mustafa Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/10/vahsen-insani-koyumden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!