düşüyor en çok tuttuğum yerinden hayallerim
vicdanına kelepçe vurulmuş
dar ağacında recim bekler oldu söyleyemediklerim
işkence odaları gece
bir tekme vurun sandalyeye
son isteği olsun ve sussun
hani yağmur yağardı
sonra toprak kokardı
bir çocuk çıka gelirdi
temizdi toprak çamurlar temiz
sokaktaydı oyun boştu evimiz
şimdi hepsinin yerin el vedalar aldı
bilirim elbet annemin beni sevdiğini
ama anlayamadım nasılda bu kadar çok sevebildiğini
geceyi sessiz bırakan uyku,
uğramadıklarını unuttun mu?
üşüyor sokakta kalmışlar
en son ölenler huzuru buluyor mu?
cami avlusu ezan sesini bekliyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!