Ölüyordum yaşayanlar diyarında
Bütün umutsuzlukları bir bir taşıyordum karnımda
İçine kök salmış senin bu cani
Benim de içimi içine almıştı zamanında
Boğmaya çalışır bir yılan gibi
ben seni yokluğunda sevdim
ağladım belki de gelecek dedim
işte can yüzlüm işte
ben bu yüzden seni sevdim
yokluğunda hayallerimi yoğurdum durdum
kafanı yastığa koyunca başlar macera
bütün umutlar o zaman filizlenir
hayal kırıklıkları gün gibi ortaya çıkar
engel olamazsın kendine
kafanı bir daha kaldırmak istemezsin o yastıktan
kendinle ölesiye bir savaş başlar
savaştayım bir başıma
yanımda kimse yok
karşımda kimse yok
kendimle savaşıyorum
savaşın sonunda kazanan yok
geriye harap bitap düşmüş bir ruh
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!