Yanımda dizili düzineler
ayak uçlarımda yağmur sesleri
vakit olması gereken yerde
azamet akıyorken toprakta
geçmişim bedenimi eşelemekte
ellerinde kaset tanrının
son sahnesi hayatımın
ahşap kokusu çekiyorum içime
ağır, kasvet dolu bir sessizlik içinde
beyaz ışıklar dalgalanıyor uzaklardan
geliyorum tüm ıstırabımla ateşe
üşüyorum, yalnızlık peşimde
binlerin içinden ellerimi nereye uzatsam
ırak oluyorum.
Yusuf KuyumcuKayıt Tarihi : 22.6.2020 00:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Kuyumcu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/22/vahim-tabut.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!