Vahim. Şiiri - Alaattin Altun

Bu nasıl bir hayattır,Sabrımı sınar,
Dünyaya gelmeyi ben mi istedim?
Alnıma yazılan, kader bile kınar,
Sanki ben,bu beden benim mi dedim?

Su vermez başına vardığım Pınar,
Anladı pınar da bu öksüz bu yetim
Gölgesine sığındığım o koca Çınar,
Yerim yok dedi seni kovmak Niyetim.

Gölgemi görenler, tek beden sanar,
Kaç okka gelir ki kemiğim etim?
Şahinler kartallar üzerime konar,
Bilmem ki ben bu feleğe ne ettim?

Tüm musibet bela hep beni anar,
Sanki bedbahtlığa bir idim, tektim?
Kainat kitabının yazarı sunar,
Sanırım sunulan nimetleri teptim.

Velhasıl bu devran bu minval Döner.
Belliki yeşermez tohumları ben Ektim.
Kaçınılmaz son budur,Işığım söner.
Bildim ki bu yazıyı kendim Hak ettim.

Bu kuluna bir kapı,Bir çıkış Öner.
Duadır sana ey sonsuzluğa rahim.
Tüm canlı biatta, cansız seni över,
Bilirsin bu kulun durumu pek vahim.

İstanbul / 17.11.2021
Saat; 02:34