Vah beni beni..227.
Kalmamış kimi kimsesi.
Tükenmiş sesi soluğu,
Kim bilir hangi ustanın
Kulaklarda çınlıyor
Çekicinin sesleri
Kalmamış kırk yıllık
Zenetkârın bolluğu.
Tepeden aşağı akıyor
Yağan yağmur selleri.
Çivisinin tane tane ağızdan
Islanıp sayıylan çakıldığı eller.
Daha istenmiyor eski emekler.
Kalmamış o eski konaklar
Betonlaşmış boy boy evler
Öksürük'e dayanmış.
Gareysar Galesi yıkılmış gidiyor.
Ağlayasın geliyor
Görünce yakından.
Hanım Evliya kaybolmuş
Bakılmıyor yukardan.
Hisarî Kemâl'in iki gözü
Çeşme olmuş ağlıyor,
Yeşilırmak gibi çağlıyor.
Kemâl Ekmekçi.
30. Ocak. 2021.
23:24:00
Kayıt Tarihi : 3.4.2023 02:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!