Vahatolia Bülbülü Şiiri - Ali Tekmil

kalktım
göğün yanağından bir fiske aldım
pat! diye düştü önüme vahatolia bülbülü

ne ölümcül öfkeler
ne sakin sular yürüdüm ben
bilirim
bi başka günaydın
başka bu
genzimi yakıyor üstündeki buğu

sevgilim
ellerini bana versen
bacaları dolaşır
ateş yetiştirirdim üşüyenlere
ellerini bana versen

kim bilir
kaç canın döşünü beyaza boyadın
kaç gözün duvarlarını karaya

yüz yıldır bir tetiğin üstünde oturan
ve dekoltesini
yalnızca ağızsız çocuklarını emzirmek için aralayan
utangaç Kibele
bak ne diyor hergele

hey Corc
bak ne güzel Ana
memeleri mey Dolu
emzirdikçe Emily
emzirdikçe enjoy

bakamıyorum usta
bakamıyorum
şu kalbimi sol yanımdan al
son giysimin iç cebine koy

bi başka hoşça kal
başka bu
aklımı haşlıyor döktüğünüz su.

Ali Tekmil / 29.05.2016- Vahatolia.