30 Ağutos Üzgünüm Şiiri - Turan Yükseloğlu

30 Ağustos 2020, sokaklar yine bozkır.
İçimden dedim ki; çık sokağa haykır !
Tek bende; elimde bayrağım yürüdüm.
Bana, delimidir diye bakanları gördüm.
Kim özürlü, engelli?
Ben mi, bana şaşkın-şaşkın bakanlar mı?
30 ağustos günü olduğunu unutanlar mı?
Yozlaşmış, ya da ruhu tozlaşmış olan kim?
Varsın bana deli-divane desinler amma,
30 Ağustosun kurtuluş olduğunu bilsinler.
Kefensiz toprağa düşenin niçin öldüğünü,
O şhitlerin daha tomucuk iken solduğunu,
Her karış toprağa şehit kanı döküldüğünü,
O şehitlerin canlarını bizim için verdiğini,
Bu ânı onlara borçlu olduğumuzu bilsinler,
İşte o zaman kim gelecekse gelsinler,
Gelenler başlarına geleceği de görsünler,
Diyecektim içimden ama; sokaklar öksüz,
Evler bayraksız ve de çoklarımız duyarsız.
Üzgünüm.
Turan Yükseloğlu