Vaha'm Şiiri - Nev-i Tecessüs

Tuba Hocam’a…

İlk geldiğin gün var ya, halen aklımda,
Sınıfa ilk gelişinde belliydi aslında,
Biz anlayamadık ilk, en azından ben anlamadım,
Fark edemedik, vazgeçilmezimiz olacağını…
Günler, aylar geçti, biraz fark ettik belki,
Daha öteye yine de geçemedik,
Gördük, güldük, belki biraz dalga geçtik,
Zaman geçti, biz fark edemedik,
Özlem duyacağımız günleri teker teker harcadık,
Sonra bir gün, gittin,
Ne kötüydü ama,
O da hala aklımda, geldiğin gün gibi,
Beyninden vurulmak derler ya, o oldu.
Beynimden vuruldum ve kurşun aklımı da uçurdu…
Ayrılığı o an tattım sayende,
O an özlemi yaşadım işte.
“Neyse artık” denecek türden de değildi bu,
Gitmiştin bir kere,
Gitmiştin…
Yine bir gün geldiğini duydum.
Koşarak merdivenlerden geçtim,
Nerede olduğumu ve zamanı kaybettim,
Sonra heyecanla yanına geldim,
Aydınlığına ulaştım bir süreliğine de olsa,
Sonra o da geçti,
Yine gittin…
Ama,
Gitsen de, kalsan da, değerin aynıydı, fark ettim,
Engin çöllerimdeki 'Vaha'm' olduğunu fark ettim.
Artık hiç gitmeyeceksin, aslında burada olmasan da,
Hiç ayrılmayacaksın benden, hep aklımdasın,
Çünkü artık biliyorum ki,
Sen de aynı duygulardasın,
Ve hep aynı duygularda kal,
Çünkü ben hep kalacağım…