Vaha 2 Şiiri - İbrahim Başar

kor çölde bir vaha gibi
umarsızca bekliyorum
kervanlar gelip geçer
sabırla izliyorum
gözü gönlü doyurup
nemalanıp gidenlere
parelense de yüreğim
yine de kızamıyorum

biliyorum hata bende
bu yüzden kahroluşum
göz kadehimden düşen
badeden sarhoşluğum
acılarla doldu taştı
her bir damla yüreğimde
harelense de ruhum
yine de susuyorum

kor kundağında şemsin
yanıp tutuşuyorum
geceler mağrur ve soğuk
nasıl da üşüyorum
ne kor çölün gücü yetti
ne suların derinliği
kum taneleri tek derdim
boğulmaktan korkuyorum