Vaha Şiiri - Yorumlar

Düşününce, her birimiz bir vaha mıyız aslında. Kendi içinde
kendini besleyen tanecikleri barındıran ki; kum tanelerinin toplamıdır hayatımızın ta kendisi.

İlginç bir bakış açısında üremiş şiir.
Onu ve şairini kutluyorum, içtenlikle...
Saygıyla...

kavurucu günlerin ardından
mağrur gecelerin buzul gözlerinde
yalnızlığın yatağında üşüyen
sen ki...
aynı ben...

Şiiriniz
begeniyle okudum

'ey vaha... /
kavurucu günlerin ardından/
mağrur gecelerin buzul gözlerinde/
yalnızlığın yatağında üşüyen/
sen ki... /
aynı ben... '...Aynı kum tanesidir kızgın güneş altında tabanlarımızı yakan,derin rüzgarlarda soluğumuzu ve tenimizi hırpalayan ve bir gölgelikte üstüne bağdaş kurduğumuz aynı kum tanesidir binlerce benzerinin arasında ve gene aynı kum tanesidir zaman olup saat şişelerine sığan...Binlerce benzerinin içinde,binlercesinden bambaşka....İnsan ve yaşam ve anlar ve bunların bileşkeleri...Saygılar sayın şair...Tebrikler...

Tanrının Ol dediği yerdesin
Yerin Kutsal olmalı
Oysa bu Kızgın kumların arasında
yaratmaz idi Tanrı

Çok güzel bir şiir okudum yüreğine sağlık on ant

...İnsanın kalbinin derinlikleri vahaya ya da vahanın gizemli derinlikleri insanın en gizemli yüreğinin derinliklerine o kadar muntazam bir güzellikte benzetilmiş.

...bunu tabi ki sizin gibi güçlü bir kalem başara bilirdi.

...bu nefis eserinizden dolayı canı gönülden kutlarım.

...+10 puan

Haz duyularak defalarca okunabilen, akıcı bir usluba sahip usta işi harika bir şiir.ibrahim hocam Kutlarım üstadım. İlham perileriniz bol, kaleminiz daim, dostluğunuz kadim olsun. listemde saygı selamlar..

tebrik ediyor ve neticesi olarak şiirlerinizi listeme alıyorum. selam ve saygılar

Bu şiirin kalemi de, sözleri de çok güzel...
Kızgın güneşin kurutamayacağı sular, çöl kumlarının dolduramayacağı derin kuyular vardır. Adı aşk'tır.
İş ki o kuyunun suyundan bir yudum içilivermiş olsun... 'Sen ki aynı ben' olur.

Kutluyorum sayın İbrahim Başar.

Şems bir yandan Farsça 'güneş' sözcüğü olduğu gibi bir yanda da Mevlana Celalettin Rumi'nin hayranlık duyduğu dostu 'Şemsi Tebrizi'dir. Çünkü onların tasavvuf felsefesindeki birleşmesi yaşamda var olan dışsal yapının değil özün ulaşacağı derinlikte gerçeği aramak yatıyordu. Derler ki, Mevlana'yı Mevlana yapan Şems'in dostluğudur. Güzel tasavvuf kokulu şiiriniz, gerçekten okumaya değer bir çalışma olmuş. Kutluyorum. Tam puan + Ant... sevgiler, başarılar...

ey vaha...
kavurucu günlerin ardından
mağrur gecelerin buzul gözlerinde
yalnızlığın yatağında üşüyen
sen ki...
aynı ben...


Yazan usta kalemin yüreğine, emeğine, kalemine sağlık...tam puanla kutluyorum İbrahim Bey, ilhamın bol, kalemin daim olsun....sevgi, saygı ve selamlar.