Vah yazık Şiiri - Hüseyin Salman

Nasıl yaşadım uçup gitti seneler,
Beden yorgun-göz yorgun vah yazık!
Umuda yolculuk vardı büyüdü bebeler,
Gençlik gitti, bahar bitti vah yazık!
Acılar, neşeler yalan, dünya yalan,
Bembeyaz oldu saçlar,oylan ha oyalan,
Neler....neler olmadı ki talan,
Artık geri gelmez yıllarım vah yazık!
Hayat mücadeleydi, bir bir aşıldı dağlar,
Kıymetini bilemedik zamanın,kurudu bağlar,
Kim bilir? ben gibi niceleri ağlar,
Kader ve yazgıda bu da varmış vah yazık!
Taşınacak bir gün, bu beden kara toprağa,
Alıp verdiğim nefes zor gelecek yutağa,
Hele sorun virane olmuş, şu sokağa...
Neler gördü, neler çekti vah yazık!
Sev dedi Rabbim, neyi sevdi neye taptı,
Utanmadan, sıkılmadan haramı,helal yaptı..
içtiği,yediği belli olsa da, o uyuşturucu haptı!
Kimse üstüne alınmasın,ben kendimi yazdım vah yazık!
Karamsar değilim,kul hakkı hiç yemedim,
Günahkar olsak ta,Allah'tan ümit kesmedim,
Merhamet kapısından asla vazgeçmedim...
Günahımı ben biliyorum vah yazık!
Neler gördüm, neler yaşadım o sır benim,
Bilirim ki bir gün kara toprağa girecek bu tenim,
Görkem ve ihtişamla yapılsa neye yarar mezarım,
Hangi yüzle çıkacağım Rabbime, vah yazık!
Gönül sarayım virane olmuş, akmasa da gözyaşım,
İnandığım gibi yaşadım, değmese de göğe başım,
Emr-i hak vaki olursa, isimsiz olsun baş taşım,
Rabbim affedicidir, siz hakkınızı helal edin dostlarım...