Vah Vah Vah Şiiri - Arif Şair

VAH VAH VAH

Vah vah vah…
Vah ki ne vah…
Ahlak elden gidiyor,
Toplu taşımada gençler bana yer vermiyor.

Bir kız vardı ama nasıl güzel;
İç çamaşırı kıyafetinden belli oluyor.
Benim de kaşlarımın arasında nefsim var,
Nasıl desem… canım çekiyor.

Bir sigara olmuş 100 TL,
Gençler kollarına uyuşturucu vuruyor.
Hem böcek ilacı sıkıyorlarmış tütünlere,
Vatandaş da yalayıp kâğıdı kendileri sarıyor.

Ama Siyonistler yalıyorlar avuçlarını…
Sinema biletleri ve kitaplar çok pahalı.
Arka koltuğa geçen gençler yiyişiyor,
Sizdeki can, bizdeki nakit torbası mı?

Torbacılar işini iyi yapmıyor,
Fena hâlde kaba konuşuyorlar.
Bir puanlama sistemi olsa da...
HELE KURYECİ OROSPU ÇOCUKLARI
Yemeğimi soğuk getiriyor.

Yemek fiyatları da aşırı derecede pahalı.
Kadınlar, kebaplar giriyor rüyalarıma.
Peki ben ne yapmalı?
Deva mı şiir yazmak ülkenin sorunlarına?

İnsanlar cahil,
Kimse kimseyi dinlemiyor.
Kulakları küpeli bir delikanlı gördüm,
Resmen “Allah yok.” diyor.

Başımdan aşağı kaynar sular döküldü,
Bu gençler şeyhlerini tanımıyor.
Yaşlandım gencecikken, saçlarım döküldü.
İnsanlar birbirini sevmiyor.

…Ben de onları sevmiyorum.
Sikiyim dünyayı.
O koyun sürüleri otlatılırken
Ben çözdüm dünyanın sırrını.

Vakit geliyor, terör estirmem yakındır.
Nerede adalet arayan birini görürseniz kaçının,
Çünkü devrim olunca yapacağım ilk inkılâp…
İslam ve ahlak giysilerinizi takının…
Beni de çok sevin.