Vah vah pek de gençmiş
(bir refakatçinin defterinden – 1)
Gözleri ondayken, elleri duada oluyor insanın. Allahım diyorum, sorunsuz bitse şu kür. Damla damla akan ilaçla anlaşma yapmak ister gibi bir hâl alıyor yüzüm. Lütfen çok yakma canını.
Bir gözüm ilacın seyrindeyken diğeri etrafa kayıyor, göstermek istediği bir şey var gibi. Bak da gör diyor sanki. Tek değilsin bu yolda. Bakıyorum; geniş bir salon, içinde türlü sağlık malzemesinin olduğu küçük dolaplar, birkaç hemşire. Beyaz giyimli, soğuk. Her bir hastaya ait basit yapılı ama karmaşık görünen ilaç makineleri. Üzerlerinde ayarlanabilir düğmelerin olduğu koltuklar. İlaçları kaplayan siyah bez keselere inat mavi renkleri.Ve asıl kahramanlar. Dışarıda güle oynaya dolaşan onca sorunlu zihne rağmen, vücutlarındaki düzensiz / kontrolsüz oluşumlar yüzünden hasta diye nitelendirilenler. Görünüşleri, bakışları, duruşları pes dedirtecek kadar benzeyen birbirine. Fark eden her gözde 'biz aynı savaşı veriyoruz' etkisi bırakan.Erkek, kadın, genç, yaşlı, fakir, zengin demeden aynı paydada buluşan...
Tamamını Oku
bir yıl önce yaşadığım duyguları hatırlattı şiiriniz teşekkürler... oysa ben hiç almadım güzelliğin ahını, tanımadım gözyaşı yurdunun timsahını,evrenimde ihanet hükümlüdür,sevda hür,ne bir kurşun taşıdım,nede katil bir mühür,balçıkla sıvadılar yüreğimi amansız,kalır bir gün bilirim ah yarası dermansız.
Dönüp 'evet, çok genç ama yılmıyor deniyoruz. Zor bir süreç ama imkânsız değil tedavisi. Lakin doğuştan beyni olmayanlara yapılabilecek bir tedavi olduğunu duymadım hiç. Çaresizmiş sanırım, kurtulursunuz inşallah, vah vah, pek de gençmişsiniz' demek istiyorum tüm kinimi kusarak....susuyorum...
tebrikler anlatan yüreğe
Nuh comba
Beni hayallere daldıran gerçekçi duygulandırıcı güzel bir yazı yüreğiniz dert görmesin kaleminiz susmasın sevgili Yaren su
bu kelimelere,
bu anlatıma ve bu duru ruhun kalem denilen
somut bir nesne ile destansı anlatıma dönüşmesindeki ustalığa...
saygı ile eğiliyorum...
sizi anliyorum...
anlamak zor gelsede
en azından anlayarak
paylaşıyorum..
paylaştıkça mutlu oluyorum
bir dua da bizden size
insanoğlunun en büyük sermayesi dua ile...
soğukların içinde
sıcağını yaşamak nefesin
işte bu yüzden yaratan
size, bize ve yazma yetisi olanlara
atfetmiş bu görevi
soğuklar olacak
bizler o soğuktaki
sıcakları bulup çıkaracağız
bir nefes te,
yada bir damla göz yaşında
eğer mutluluk için
akıtılıyorsa...
buz günlerde size
soğuk gelen
herşeyin
şerbet sıcaklığıyla
hayata dönüşmesi
için duamız...
saygı ve selamlar
değerli bir çalışma...
yürekten kutluyorum.....
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta