Keşke göz yaşları silip süpürseydi ülkemin çektiği bütün acıları.
Bazen sokaklara çıkıp haykırmak istiyor insan deliler gibi Tüm ülke bağırıyor kimse kimseyi duymuyor, anlamıyor, sevmiyor. .
Uzak kalamıyorsun gördüğün çirkinliklerden, ne kadar çabalasan da. Çocuklara uzanan kirli elleri görüyorsun dini kullanıp, öldürülen kadınları, kapatıyorsun gözlerini vijdanın kanıyor.
Hayal kurup umudun bendine sığınıyorsun fakat olmuyor. Irzına geçilen kadınlara, çocuklara çare olamamak kahrediyor insanı.
Suçsuz yere hapishaneleri doldurup yapılan işkenceler son bulmuyor,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta