Keşke göz yaşları silip süpürseydi ülkemin çektiği bütün acıları.
Bazen sokaklara çıkıp haykırmak istiyor insan deliler gibi Tüm ülke bağırıyor kimse kimseyi duymuyor, anlamıyor, sevmiyor. .
Uzak kalamıyorsun gördüğün çirkinliklerden, ne kadar çabalasan da. Çocuklara uzanan kirli elleri görüyorsun dini kullanıp, öldürülen kadınları, kapatıyorsun gözlerini vijdanın kanıyor.
Hayal kurup umudun bendine sığınıyorsun fakat olmuyor. Irzına geçilen kadınlara, çocuklara çare olamamak kahrediyor insanı.
Suçsuz yere hapishaneleri doldurup yapılan işkenceler son bulmuyor,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla