Aah Osman Dayım Şiiri - Mehmet Şahan

AAH OSMAN DAYIM

Bağrıma yediğim kahpe mermiler,
Bir yumruk etmiyor, aah Osman Dayım!
Uğruna verdiğim yiğit yirmiler,
Bir yumruk etmiyor, aah Osman Dayım!

Ölüm, Yener’ine reva görülmüş,
Erhan, Murat, Şevket kurban verilmiş!
Sanki tarlalardan kelle derilmiş,
Bir yumruk etmiyor, aah Osman Dayım!

Yatağım lahittir seçtiğim yerde,
Sevdama şahittir geçtiğim yerde!
Töremiz şehittir düştüğüm yerde,
Bir yumruk etmiyor, aah Osman Dayım!

Her türlü ağıyı kattı aşıma,
Kordan kelepçeyi taktı başıma!
Kin ve nefretini ekti yaşıma,
Bir yumruk etmiyor, aah Osman Dayım!

Vatan, namus diye yağıyı dövmek
Ne yazık ki suçmuş, haine sövmek!
Namus değil miydi vatanı sevmek,
Bir yumruk etmiyor, aah Osman Dayım!

Domuz semirdikçe kuzu saydılar,
Çakal götürdükçe kazı saydılar!
Dayım köpürdükçe tazı saydılar,
Bir yumruk etmiyor, aah Osman Dayım!

Nice şehit yatan sözüme düştü,
Vatan dedik, Vatan; közüme düştü!
Mermi yedik canan özüme düştü,
Bir yumruk etmiyor, aah Osman Dayım!

Pîr-i Fâni der ki; Yener yeğenin,
Mehmet olur yine dener yeğenin!
Bin kere ölse de döner yeğenin,
Bir yumruk etmiyor, aah Osman Dayım!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
22.04.2019 - İSTANBUL