Vah ki ne vah Şiiri - Ercan Keskin

Sensiz şehirler bana artık dar geliyor ah!
Bana uydurmak mümkün değil ben de uyamam.
Düşlerimin menbaı gerekir vah ki ne vah!
Ayrılık vakti geldi buralarda duramam...

Al valizini doldur hatıraları senle;
Işte sana bitmez tükenmez ilham kaynağı.
Defter kalem gerekmez nasılsa o her yerde;
Grafiti cevher ise yazdıkça aşk menbaı

Seni yazarım ben ki şehir şehir yad elde.
Yalnızlığı beklerken ıssız tek göz odamda;
Ne sıcak bir yatak ne de ılık çorbada,
Gözüm olmaz hiçbir zaman sen varken herşeyde.

Tek avuntum seninle canlandırdığım düşler;
İster gerçek olsun isterse bir avuç umut.
Kalbimden dağılırken şu karabasan sisler:
Unut diye seslensin geçmişten bir ses, unut !

Unut ki pişmanlıklar hükmünü sürdürmesin;
Kendini bağışlamak ne denli zor olsa da,
Herşey kötüye gider özünü yargıladıkça.
Cezalandırmak mümkün olmadığına göre;

Sürgit devam etmez bu böylece bilmelisin...
Aklımda fikrimde sen ,senin ile hayalim.
Gerçeğe dönüştükçe adım adım dileğim;
Ya da imkansızlıklar içinde çaresizliğim,

Başka bir umut gelir yerine sensizliğin...
Fakat sen bu değilsen hayat devam eder ki !
Biz olsak da olmasak da yeri yok bedbinliğin.
Olmazsa olmaz sevda değildir bizimki...

Naçar kalsak da elbet herşeyin çözümü var
Takıntılı aşk bize göre değil ,olamaz!
Her sevdanın bir ömrü kadardır yaşananlar.
"Ömür biter aşk bitmez" gerçek olsa da ,naçar;

Kaldım ,kül oldum diyen aşklar iflah olmaz.
Madalyonun yüzleri gerçek ve de düş olan;
Diye çevrildikçe hep dogru tanımlaman ve
Doğru yargılayıp doğru yorumlayabilmen,
Varolşumuzun olmazsa olmazıdır her zaman.

Sensiz şehirler bana artık dar geliyor ah !
Bana uydurmak mümkün değil ben de uyamam.
Düşlerimin menbaı gerekir vah ki ne vah !
Ayrılık vakti geldi buralarda duramam...