Vah Gençliğim Vah Şiiri - Aslan Pehlivanlı

Akıp gitmiş benim gençliğim hemde delicesine
Oysa daha düne kadar çağlardı, köpürürcesine
Ne sevdalar yaşanmış,bitmiş hepsi sevgisizce
Şimdi ben o gençliğimi arıyorum her yerde
Bir sevenim bile yok

Her sabah kalkar kalkmaz aynaya bakardım
Üstüme yarım şişe parfüm, saçlarıma jöle sıkardım
Gözüme rayben gözlüğümü, koluma künyemi takardım
Şimdi başkasını bırak, kendime bile bakamıyorum.
Artık içimde o günlerin heyacanı bile yok

Sabah evden çıkınca yola, balkonlar dolardı
Fiyakalı arabama binince genç kızlar saçlarını yolardı.
Keskin bakışlarımdan çiçekler solardı
Şimdi ne arabam, nede balkona çıkan var
Bir arıyanım bile yok

Kızılaya gezmeye tek gider, çift olurdum
Kafelerde, Barlarda kafama göre dost bulurdum
Ben çılgın gençliğin hamuruyla yoğruldum.
Şimdi evden dışarı çıkamıyorum.
Bir sevgilim bile yok

Kumrular, karanfil ve yüksel caddesinin havası bir başka
Doyamadım buralarda yaşadığım aşka
Anlatıyorum bunları bazen dostlarıma, sanıyorlar şaka
Şimdi artık bende inandım, ne aşk, ne meşk
Candan seveceğim bir dostum bile yok