Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
"İnsan, kalbini eline alıp utanmadan dolaşabilmelidir" _________İşte budur aslolan..
Ne acıdır insanın ilkin kendi gözünden düşmesi... Bu korku varsa yüreğinde, bilin ki o insan iyi insanlardandır.
Hak yiyip , harama bata çıka yürüyen insanın nüfus kağıdında *Müslüman yazsa ne olur, *Hıristiyan yazsa ne... Önemli olan insan gibi insan olabilmekte. Gerisi lafügüzaf...
Kaleminiz hep yazsın. Emeğinize sağlık .
"İnsan kalbini eline alıp dolaşabilmelidir..."
Yani "VİCDANININ SESİNİ DİNLEYEBİLMELİDİR..."
Bundan daha yüce ne olabilir?
Eğer bir Müslüman kendinden emin değilse,
Vicdanı şek ve şüpheyle acıtıyorsa,
Kalbi, aklının ve hırsının esiri olmuşsa, o hangi dindir, nasıl inançtır, o nasıl bir Müslümandır!
İşte ihtiyacımız budur bizim! Öyle "kasıla kasıla", harama bata çıka, kul hakkı yiye yiye Müslüman olunmuyor!
Tebrikler Engin Bey...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta