Vah Beşer Şiiri - Emirhan Cesur

VI

Kendi küçük dünyama,
Küçük bir pelerinle gelen bu adam,
Kendini büyütüp,
Tanrı yapan bu kadın,
Ah Tanrım,
Kıyamet olarak; beşer.
Avunuş olarak; Tanrım

VII

Basit bir makyavelist,
Bir makine suratlı adam,
Çizdiği devreler güllerle,
Kırık boynuz, kırık kalbe.
Eskise tiktak,
Duvardaki esneklik,
Kaldıysa onbeş senesi,
Kocaman duvardaki asılı saatin,
Beşi on geçe,
Çeyreği ondördün,
Yarımı tam,
Tamı kırkbeş,
Elbet biter bize ayrılan, köstek,
Saatimiz.

VIII

Gündüz bitmez denmeden,
Geceyi, çağırmak noksanlıklara.
Ve rağmen bunlarca tuzağa,
Asırlar bilmez beni,
Benle seni,
Birbirimiz,
Değiliz aşk masalında, aslımız,
İnsanlık tiyatrosunda