Düştüm Emrah gibi selbi yoluna
Kader kemendini takmış boynuma
Yağlı urgan zor gelmezde canıma
Yar dediğim ağyar olmuş vah beni
Getirin zehiri taslardan içem
Cümle dertlerimden sıyrılam geçem
Yar eli ne yanda toplanıp göçem
Kader izlerini silmiş vah beni
Hüsrandayım derdi düğler açarım
Ak olanı karalardan seçerim
Kemlik bilsem derim bundan naçarım
Halden anlamayan yerdi vah beni
Uzadı yollarım menzili aştı
Dizim çok yürüdü tebdili şaştı
Bentler eylemedi ırmağım taştı
Ovam su altında kaldı vah beni
Bilmezin yoluna karıştı yolum
O anda kuruldu çatıldı salım
Yorgunum halsizim sebebim zalim
Geçip karşımada güldü vah beni
Kayıt Tarihi : 24.7.2017 05:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Kılıç 4](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/24/vah-beni-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!