Vah Bana Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Ne yüzüne bakabiliyorum,
Ne saçlarını okşayabiliyorum,
Ne ellerini tutabiliyorum,
Ne sesini duyabiliyorum,
Ne de duygularımı fısıldayabiliyorum.
Vah bana… Vahlar bana…
Böyle bir yazıyı alnıma yazması için
Ne yaptım
Yaratan ‘a?

Ne severdim bilirsin, seninleyken yağan yağmurları,
Saçlarını uçuran o akşam rüzgarlarını,
Yazın sıcağını, kışın karını,
Sularında beyaz gemilerin süzüldüğü denizi,
Çığlık çığlığa uçuşan martıları,
Güneşe görünmeyen ayçiçeklerini
Ve ellerime değip dokunup kaçıveren
Ellerini.

Ne kadar umarsızım, biliyor musun?
Doluya koyuyorum, almıyor,
Boşa koyuyorum, dolmuyor,
Gülmek istiyor, gülemiyorum,
Ağlamak istiyor, ağlayamıyorum.
Yüreğim kuşlar gibi pır-pırlarda,
Hançeremde bir zorlu hıçkırık düğüm düğüm,
Belli bile değil bir tükenmiş ömür içinde
Yaşadığım,
Öldüğüm.

Mutsuz bir yaşam neye yarar?
Aysız bir gece,
Yağmursuz ağaçlar,
Rüzgarsız çöl,
Martısız deniz neye yarar?
Sensiz sökecekse; varsın hiç sökmesin
Şafaklar.

(KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 85-86/100)