Vagon Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Kedi boğa hevir deve
Kene akrep martı güve
Bir de tavuk karga inek
Konuşmuşlar şive şive

Derler konu olsun rüya
Ol rüyamız güne aya
Rüyasını anlatana
Diyek rüyan hayır yaya

İlk rüyasın diyen kedi
Der gördüğüm kavak idi
Ol kavağın dala çıktım
Baktım orda hüma cedi

Hüma kuşlar makam makam
Ötüştüler huruf rakam
Hüma cede kavak sordum
Söylediler bekam bekam

Boğa demiş rüyam konak
Armut hurma çanak çanak
Çanak yanda anka kuşlar
Oturmuşlar yanak yanak

Anka kuştan bir tanesi
Boynuzumdan geldi sesi
Dedim anka boynuz nedir
O söyledi kuş hanesi

Hevir görmüş ol ay bedir
Bedir ağaç gibi sedir
Bakmış bedir yere indi
Dedi kanun benim hıdır

Deve de der gördüm gemi
Ol gemide batur cemi
Demir teber tutan batur
Der kapıda fatır imi

Kavuk gördüm diyen kene
Keman çalıp çıkar öne
Mugan mahni sözler ile
Oktav oktav yırlar hane

Akrep ise demiş kerem
Kerem deyi huda çarem
Ben kereme aslı sordum
Dedi elif soyu derem

Ol ay bige gördüm gamda
Diyen martı öter çamda
Hem der gördüm tüm şehitler
Cem olmuştu kabe damda

Vagon gören hatip güve
Der ki gezdim evden eve
Son geldiğim evin hanım
Sürdü beni döve döve

Tavuk görür kitap rüya
Der okudum doya doya
Ben rüyada murat dedim
Kitap tamam dedi güya

Karga olmuş haberci kuş
Der dolandım iniş yokuş
İhram burka urba ile
Haber verdim şakış şakış

Son konuşan inek gebe
Der doğurdum buzak bebe
Doğurduğum evim ise
Benziyordu kutu kübe