dertler uzun vagondu istasyonda
makinisti bekliyordum garda
tren kalkmaya hazırdı
el sallayacaktım dumanına
koşarak yine bindim vagona
kurtuluş yoktu aslında
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bir derdi kaçırmak önemli değil.. Dertler çok, dakikalarla değil, saliselerle arka arkaya geliyor.. Sanki birbirine ulalı vagonlar gibi.. Ve her biri insan istemesede bindiriyor kendine..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta