Ben Felix’im,
Çocukluğum acı bir tebessümden ibaret...
Sen ise Henriette,
Yani; “Vadideki Zambak”, arsız gençliğim...
Nice Lady Dudley’ler gördü bu gözler,
Lakin; attığın tırnak etmediler...
Asırlar önce meğer bizi yazmış Balzac,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta