Vadideki Zambak Şiiri - Ufuk Baysal

Vadideki zambakların açışını seyrettiğimiz,
Ayak izlerimizin birbirine karıştığı o patika,
Bolşevik adımların altında işkencede şimdi
Ve suçlu ve cezada…
Ama onlar öldüler
İsyanın masum çocukları,
Her biri o vadide gömülüdür şimdi
Ve mevsimsiz açan birer zambaktır her biri
Suya düşen amel defterleri ve hayalleri
Yüzer karadenizde birer kar tanesi gibi
Deniz kara,onlar kar,
Sanırsın suya inmiş yıldızlar
Sonra kapitalist bir masada meze,
Bir balığın midesinde gelip
O diktatörün boğazına durdular.
Onlar isyanın kimsesiz çocukları,
Şimdi her biri birer balıktırlar,
Ve sahiplensin diye birileri,
Ağa koşarlar,oltaya koşarlar.

UFUK BAYSAL 11.07.2010