Ölüm vadisinde gecenin simsiyah elleri zambakları söker yerinden
Söker atar her yaprağında tutkuyla özgürlük kokan gecenin rengini
Kurtarmaz ay ışığı, durgun suda boğulan sesimi dudağımdaki seni
Ah sevgili bir bilsen ne çok sevdim seni ve seninle zambak gülüşleri
Kurt ulur, korku uçuşur, sular çağıldar kelebekler çarpar pencerene
Görmezsin gecenin en karanlık anında yüreğimi sürükleyen sefaleti.
Vadideki zambaklar mosmor olur, kurda kuşa yem olur ay yine ışır
Ah Sevgili yana yakıla yaprak yaprak bir bilsen ne çok severim seni.
Kayıt Tarihi : 23.10.2006 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Acı, acı ve en acısı aşkın nokta atışı.
saygılar
TÜM YORUMLAR (1)