Vadi Şiiri - Feride Özbek

Kalemi kurayan adam
Bir resim çizmiş, ortasında yüksek dağlar
İki yanımda biri yeşil, biri kurak topraklar
Yeşilinde bir kadın, kurağında bir adam
Ulaşamıyorlar birbirlerine

Adam kıyamıyor, yeşilin kendi kuraklığında solacağına inanıyor

Kadın, kendi yeşilinin, onun kuraklığına baharı getireceğine inanıyor

Onları izliyor aralarındaki zor dağlar

Kadının fedakarlığından korkan adam
Umutla bekliyor, gözleri dağın tepesinde

Dağı aşmak isteyen kadın
Sarmaşıklara dolanmış, koparamıyor
Zarar vermemiyor yeşiline
O da bakıyor özler gibi tepelere

İkisinin de gözleri buluşuyor mavide
Dayanamadı mavi, griye boyandı
Yağdırdı yağmurunu
Karıştı gözyaşlarına

Oysaki aynı gökyüzünün altındaydılar
Aynı güneşe, aynı aya, aynı yıldızlara bakıyorlardı

Adam saymış yıldızları, o kadar sevmiş onunla aynı gökyüzüne bakmayı

Kadın ezberlemiş takım yıldızlarını
Görmüş yıldızların aralarındaki görünmez çizgilerinde sevdiğini

Gökyüzü yaşıyordu sevdalarını
Güneşle doğup batan
Gece vakti yıldızlara emanet edilen kavuşamayan sevdalarını...