Vadeyi dolduran gece Şiiri - Semanur Kabaca

Ezana sesimle savaş açarken,
Az daha kop içimden,
Sana da uzağım.
Şurada 17me 16kalmışken,
Darağacında boynumu kırayım.

Bildiğim şehrin sokağındayım,
Rüzgar okşar tenimi inceden.
Hala viyana rüyasındayım,
Bu şehirden ben bu gece kaçayım.

Her dizeden kaşlarına bir çizgi,
İlahın çağrısından da bir ezgi
Emellerine gitmeden saçlarını bırak bana,
Çehren aklıma düşerse aya bakayım.

Gittiğinden beri aya çaşıt oldum.
Yüreğimden söktüm seni, içimden.
Ben hala hayaletinim, rüyandayım.
17me 16 kala,
Bu gece aya bakayım.
Ah, ay yok!

Karanlıktayım, hiç ışık yok,
Farkındayım.
Ayaklarım sürüklüyor tenhalara,
Yollardayım, içinden göçerken.
Bu gece göğe bakayım.
Ah, ışık yok!

Semanur Kabaca
04.05.18
21.07