Hüznü ve acıyı bölerken yaşamakla
İğfalindedir rüzgâr soyunuşun, ramak kala
Kılığın ziyanına, nefesime yük kentlerle
Yolun sonsuzluğuna güvenerek
Gök renginde düştüğünde gecenin çarşafına,
Upuzun bir karanlık giydiriliyor ellerine
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim