Vade Şiiri - Muammer Oytan

Dünya kimseye bâkî değil canlar –erenler,
Azrâil hamle yapmadan bilmemiz gerek,
Mürşit izinden gidip ol yola girenler,
Amel defterinden şerri silmemiz gerek …

İslâm dini kutsaldır gel îmân dolalım,
Kur’ana uyup insan-ı kâmil olalım,
Sırat’tan geçmek çün doğru bir yol bulalım,
Ana-baba hayır duasın almamız gerek …

Hekimsiz-merhemsiz bu yaralar onulmaz,
Mürşidin- pirin sohbetine hiç doyulmaz,
Rab’bin yazdığı kadere karşı konulmaz,
Geç kalmadan aşk denizin dalmamız gerek,

Sultanım, söyleyin neden çok bu mezarlar,
Güzel-çirkin-zengin-fakir-genç ve Sezarlar,
Yatarlar ana kucağı toprakta bîzârlar,
Din, ibadet, zikir üzre kalmamız gerek …

Hayat geçer, ömür biter, vâde dolacak,
İstisnası yok bunun, beklenen olacak,
Canlar-erenler, beniz gül gibi solacak,
Rabbe kavuşturacak mürşit bulmamız gerek …

Gelin dostlar hayrat ve hasenat yapalım,
Yetim-fakiri okutup topluma katalım, El ele,
el Hakka, Kur’an elin tutalım,
Kendi kendimize mürşit olmamız gerek…

Gelin canlar huşuyla ibadet edelim,
Mekke-Medine-Necef- Aksa’ya gidelim,
Yalvarıp yakarıp Rabbimiz zikredelim,
Testi kırılmadan has kul olmamız gerek…

OYTAN Muammer tez Kırkları bul meclis yap,
Aslâ şirk koşma sadece Yüce Rab’be tap,
Resûl’e çok salâvat getir yanında yer kap,
Ruh Rabbe emanet, özgür salmamız gerek!