‘Sevgilim...ben yıktığım duvarların arasında...enkaz altındayım...’
Eski bir öyküde
Yenisine tahammülümüz
Zamanımız
Yüreğimiz yetmeyen
Üzüntülü
Kahır soluyan
Yenik kahramanlar gibi
Sancılanıyoruz.
-Hayır değildir
Başlangıçsızlığımız gibi
Sonsuzluğumuz…-
Ve kaburgalarımız çatırdıyor
Yenik göğsümüzün çöküntüsünde
Biz türkümüzü
Söylemeden yuttuk
Büyük dilimizle birlikte
Bundandır doymaz suskunluğumuz
Eski bir öykünün
Külüyle birlikte
Rüzgarın ıslığının insafında
Utandığımız ve
İflahsız sevdamız
Bir o yana
Bir bu...
Her yansızlığa savruluyor
Gök körlüğünde
Yönsüz karayellerde kaybolan
Göçmen kuşlar gibi…
Ben bu kendimin katili olacağım sevgili…
Hacı AksanKayıt Tarihi : 7.7.2007 19:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hacı Aksan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/07/vacip.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!