Vaat edemiyorum Şiiri - Oğuzkan Bölükbaşı

/Sana gelgitlere mahkûm bir deniz gibi kabaran ve sonra çöken bir yüreği anlatmak istiyorum/
Umudun ışıttığı zamanlarda
Senden gelen bir haber vardır mutlaka
Yolun bana düşecektir
Bir temizlik başlar yağmurun ıslattığı sokaklarda
Bilir şehir
Hasreti çekilen bir güzellik gelecektir
Sokaklar şenlenecektir
Ben mutlaka turkuaz gömleğimi giyerim
Kollarımı çemrerim dirseğe kadar
Odanı hazırlarım
Kenti boydan boya beyaza boyarım

Kapım çalınır
Kalbimin sesi ile karışır
Kapıya ulaşmadan ölmek geçer aklımdan
Tahtalara vururum
Sonra gün ışığı girer açılan kapıdan
Gözlerim kamaşır
Sana sarılır
Öyle kalırım

Kısadır her gelişin
Konuşmalar yarısında kesilir
Bekleyen bir şey vardır
Hızlıca yetişmen
Veya işler
Hemen bitirmen gereken

Varlığın bende bir ödül
Sende tecahül
Kelimeler bile yerinde mi değil mi şaşırıyorum
Elini mi tutsam
Yüzüne mi baksam
Yoksa durmadan konuşsam mı?
Güzelliğine doyamadığım zamanların bu kadar çabuk sona ermesi
Güzelliğin kalleşliğinden mi?
Kötülüğün kıskançlığından mı?
Veya yüreğimin doyumsuzluğundan mı tattırdığın hazlara

Gidişinle başlar yeniden bekleyişim
Kentin ışıkları söner
Kabaran yüreğim yerine döner
Bekler……..

/ Keşke sana umutlu ve aydınlık günler vaat edebilseydim de gitmeseydin/