beton taşın üzerinde tutunmuş çırpınıyor
kanadında tek bir renk -kelebek-
o kısacık ömrüne acımadan hangi rüzgara tutunup geldin
kim attı seni bu pürüzsüzlüğe neyi vaat ederek
işte görüp duyabileceğin bu kadar
tehlike arzetmez
ama koklayamadan papatyaların kadifeliğini tenin
kalacaksın o taşın üzerinde fosilleşip
hikayen çok sürmez...
vaat edilenle yaşansa hayaller olmazdı
kırık dökük beklentiler hani geri dönüşümsüz
bizi ağırlayan dost omuzlarına dolmazdı
bak bana
şimdi bıraktı bir dost,gözleriyle beni senin yanına
bak şu kelebeğe nerden gelmiş ta buraya acaba
oysa ben şimdi ezilen yüreğimde teselli arıyordum
bana söz vermişti 'anne..! ' diyen bir evlat....diye iç geçirerek
diyordu ki can dostum saçlarıma üfleyerek
3 günlük dünya..üzülmene ne gerek
heyhat!
vaden bitiyor kelebek
ama ölüm bile
en çekilmez acılarda kurtulmak için sadece bir vaat..
sabırsızca aldandığımız zamanın tüm kabahat!
21.06.2006
Mualla ÖztürkKayıt Tarihi : 21.6.2006 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kırılmış kanadında tek bir renk uçamıyor
Kısa kalan ömründe rüzgara sarılıyor
Kim attı seni sanki hayatmı vaat ederek
Kaleminiz daim olsun.Yüreğinize sağlık.Kutlarım yazan kalemi.Kutlarım yazan şairi.Saygılarımla.
sabırsızca aldandığımız zamanın tüm kabahat!
söz bulamıyorum yazmaya...
harika bir final...
yürekten kutluyorum
selam ve saygıalar
TÜM YORUMLAR (3)