Vaat Şiiri - Erhan Balaban

İki derya arasında bir patika,
uzunca, çakıl taşlı yolculuk,
uçsuz her iki yönü, bucağında

öfkeli ifadeler, kayalı dev dağlar
bakıyor. Yol sormak gibi,
ötede belirgin çarpışan azgın,

kıtır dalgalara, yel çekiştirdikce
yakalardan, ürkütmüyor seher vakti,
Tehdit savuran dalgalar,

suların kavuşup kucaklaşması.
İnsanlığı düşündükce; korkmuyorum.
Güneşi gördükce nefesle doluyor göğsüm.