yaradılıştan mahşere
kışa boyun eğse de doğa
unutmaz
çekirdekten umulan vaadi
sürgülenir ana kapı
sessizliğe emanettir gonca
ruha sininceye dek
yeşili saklar orada
esinti deli
esinti divane
alıcı kuşlar pençesinde
kızıl atıyor yine göğsüm
dur bir hele!
bir kez yaşandıktan sonra
geçmiştir bütün acılar
dur bir yarını bekle
yarının kışa vaadi var
(18 Aralık 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 20.12.2004 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dedirttiniz.
Sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (2)