Vaadler Öldümü Gülbeyaz

VAADLER ÖLDÜMÜ GÜLBEYAZ

Sensiz kaybolurum bu şehrin sokaklarında
İhanet yemişim, içim yanıyor Gülbeyaz
Artık yoruldum bu şehrin kalabalıklarından
Sıkıldım sahte tebessümler savurmaktan

Ayakların bazen yere sağlam basmıyor
Sendeliyorum, nerdeyse yıkılacağım Gülbeyaz
Sensiz tarumar oldu şimdi bu şehirde ruhum
Seni benden sakladılar, seni bulamıyorum Gülbeyaz

Bir tutam umut diye, aradım seni bu sokaklarda
Talihsiz kaderim bile gülmüyor artık Gülbeyaz
Cümlelerim hep özlem ve hasret kokarken
Seni benden sakladılar, seni bulamıyorum Gülbeyaz

Bir bilebilsem nerdesin, ne haldesin sen
Takatsizim arttık, yollar beni yoruyor Gülbeyaz
Bir yerlerden bir ışık olsan, ruhum aydınlansın
Usanır oldum her gün aynı sokaklarda seni aramaktan

Artık beynim bedenime hükmetmez oldu
Yolda Yürümeyi bile unuttum artık Gülbeyaz
Sakatlanmış bir kuş gibi şimdi bacaklarım
Yürümüyorum, emekliyorum sana doğru Gülbeyaz

Seni bulamazsam, katilim olacak bu sokaklar benim
Düştüm düşüyorum tut ellerimden Gülbeyaz
Kalbimi hasretinin mülteci kramplarına sürme
Hep senli noktalarla bitiyor şimdi şiirlerim Gülbeyaz

Yalnızlık ve sensizlik uykularımı bölüyor
Gecenin gerdanında hep sen oluyorsun Gülbeyaz
Nafile vakitlerde tufan oluyor çığlıklarım
Hıçkırıklarla gözyaşlarımda boğuluyorum Gülbeyaz

Kederli ömrümün üzerine düşerken vuslatın
Kelebek ömrü kadar kısamıydı vaatler Gülbeyaz
Anlaşıldı, bu Dünyadan göçme zamanı gelmiş çoktan
Canlar, Gökhanlar, O eski zamanlar ölüyor Gülbeyaz.

İbrahim BEKLER
20/05/2011
AKDENİZ/MERSİN