Zaman zaman bir bir tek tek
Pansuman ediyorum öz kalbimin
Hatıra gelen sancılı yaralarını, sızladıkça.
Ne hoyrat kullanmışım ben "ben'i"
Hayret ediyorum şu câhil hodgamlığıma;
Zamanla süzüle - durula yoruldukça.
Vâ esefâ! derdi eskiler, duymuşluğum var,
Ki anlamı; binbir esef ve taaccüble vâh vah!
Böyle bîçâre haramzâde nasıl çıkarım Huzûruna!?
Kayıt Tarihi : 30.11.2024 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
30 Kasım 2024 Sünçe Geñişliği Bäherden AHAL TÜRKMENİSTAN
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!