Va Esefa Şiiri - Kenan Kara

Güneş doğdu doğacak
Bozkırın çoçukları uykuda
Annelerin dudaklarında bir sabah türküsü
Bir ürperti yayılır kubbelerden
Mehmet'in alnı secdede
Bütün benliği yıkılmış devasa mihrabın altında yatıyor
Bildiği bütün sevda sözcükleri
Gurbet kuşlarıyla seneler evvel taşınmıştı bu diyardan
Her aşkı boğan
Bu merhametsiz asırda
İncelikten yoksun kalplere baktı
Verilen sözlerin sayısız intiharına ağladı
Sonra
Ensesinden sıcacık kan aktı
Hanceri de, tutan eli de bildi
Yara, aynı yaraydı
Bir an olsun kıpırdamadı
Münbit soluğu tükendi
"Mukadderat" diyebildi sadece
Bir mezar taşına bile gerek duyulmadı
"Va esefa" yazıldı kuru bir tahta parçasına
Bir dua edeni yoktu başucunda
Mehmet...
Ne güzel severdi!
Onlar bilmedi

06/08/17
Sivas